Fai 40  anos gays, lesbianas, bisexuales e transexuales eran pechados en cárceres e psiquiátricos e sometidos a torturas e vexacións de todo tipo polo mero feito de ter unha forma de ser, quererse e convivir diferente forma á heterexual católica.

“Desviadas”, “peligrosas” ou “enfermas” foron algúns dos apelativos que recibiron.
Durante o franquismo naceron as primeiras organizacións reindivicativas. Nos primeiros anos da Transicicón conseguíanse as primeiras conquistas.

O movemento de liberación sexual, dende entón, non deixou  de reindivicar uns dereitos e libertades que seguen sendo vulnerados polo Estado español.

Ó  igual que todas as modalidades artísticas, a literatura conta cun sinfín de expoñentes onde a orientación sexual difire da maioría; algúns deles aportaron algunhas das obras  importantes no mundo de las letras.

A identidade sexual dos escritores non condiciona nin a calidade ni o éxito da súa obra, que é en definitiva, o que temos que analizar nas nosas clases.

Como expresa Michael Cunningham: «Ante todo soy un escritor y no un escritor gay».

Foi no século XIX cando a  literatura asiste ó rexurdimento do homosexual despois de moitos  séculos de silencio e condea. Uns escritores ocultárono e chegaron a casarse para gardar as apariencias; outros  manifestárono públicamente e escandalizaron ós seus contemporáneos  saíndo do armario.

O libro  “El orgullo es nuestro: movimientos de liberación sexual en el Estado español” está composto por unha selección de artigos publicados no xornal DIAGONAL entre 2005 y 2012 e introducidos para a ocasión por investigadores e activistas

“Homosexual, ¿y qué…? “foi a resposta que na carta pública lera o afamado escritor inglés Oscar Wilde no máis sonado proceso xudicial do século XIX

 Laura Corcuera e David Montilla queren condenar a represión da diversidade sexual.Destacan que é o momento de reindivicar o carácter combativo do Orgullo.  Este libro está adicado ás persoas que loitaron e seguen loitando polo orgullo de ser como son.