La ciudad y los perros de Mario Vargas Llosa
O libro co que comenzamos o ano é “La ciudad y los perros”, a novela que lle trouxo a fama e o son de escritor reputado xa que se lle concedeu o premio Biblioteca Breve e o Premio da Crítica.
Inspirouse nas experiencias que atravesou perante o seu paso por un colexio militar. En base a estas lembranzas construe un relato onde non faltan as cuestións morais, a violencia de balde nun contexto educativo, a tensión dramática, ese xeito de entender o concepto de virilidade.
As personaxes son humilladas e castigadas pero teñen ilusións, anhelos e amorio. O problema ven cando asasinan ao Esclavo, amigo do alter ego do autor: o poeta
Entrevista tras coñecer a concesión do Nobel
A Lima que el reflexa na súa obra
“Cava sintió frío. Los baños estaban al fondo de las cuadras, separados de ellas por una delgada puerta de madera, y no tenían ventanas. En años anteriores, el invierno sólo llegaba al dormitorio de los cadetes, colándose por los vidrios rotos y las rendijas; pero este año era agresivo y casi ningún rincón del colegio se libraba del viento, que, en las noches, conseguía penetrar hasta en los baños, disipar la hediondez acumulada durante el día y destruir su atmósfera tibia. Pero Cava había nacido y vivido en la sierra, estaba acostumbrado al invierno: era el miedo lo que erizaba su piel”
Posted on 24 Xaneiro, 2011, in Club Forum tardes, Obras and tagged La ciudad y los perros, Mario Vargas Llosa. Bookmark the permalink. Deixar un comentario.
Deixar un comentario
Comments 0